مونرو یک ارز دیجیتال امن، خصوصی و پیگیر گریز است و از رمزنگاری مخصوصی برای اطمینان یافتن از اینکه تمامی تراکنشهایش غیر قابل رهگیری و پیگیر گریز باقی میماند، استفاده میکند. در جهانی با شفافیت روزافزون، دلیل به وجود آمدن ارز دیجیتالی مانند مونرو و علاقه به آن را میتوان درک کرد.
البته پیگیر گریز بودن این کریپتو را بسیاری زیر سوال برده اند و می گویند آنطور که سازندگان مونرو ادعا می کنند امنیت کامل و پیگیر گریز نمی باشد.
مونرو از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده میکند. این بدین معناست که مونرو نیز مانند بیت کوین یک ارز دیجیتال قابل استخراج است.
در جولای ۲۰۱۲، برای اولین بار ارز دیجیتال بایت کوین (Bytecoin) از پروتکل کریپتونوت (CryptoNote) استفاده کرد. کریپتونوت پروتکل لایه کاربردی است که بسیاری از ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز بر بستر آن شکل گرفتهاند.
مونرو در واقع انشعابی از بایت کوین است که پس از شایعات درباره کوینهای از پیش استخراج شده (Pre-Mined) بایت کوین شکل گرفت. زنجیره جدا شده در ابتدا بیتمونرو (Bitmonero) نام داشت و سپس به مونرو تغییر نام داد. مونرو در زبان اسپرانتو به معنی کوین (coin) است. در این بلاک چین جدید هر ۲ دقیقه یک بلاک استخراج و به زنجیره اضافه میشد.
مونرو یک پروژه اپن سورس است و توسط یک تیم ۷ نفره اداره میشود. از آنجا که این پروژه بر محوریت ناشناس ماندن توسعه یافته، ۵ نفر از افراد تیم ناشناس بوده و ۲ نفر دیگر هویت خود را مشخص کردهاند. این افراد دیوید لاتاپی و ریکاردو اسپاگنی (معروف به Fluffypony) هستند.
نحوه کار مونرو
مونرو بر اساس یک پروتکل رمزنگاری لایه کاربردی ساخته شده که با استفاده از امضاهای حلقوی (Ring Signatures) بر روی محرمانگی تمرکز کرده است.
مفهوم امضاهای حلقوی اولین بار در سال ۲۰۰۱ و در کنفرانس رمزنگاری کوئینزلند استرالیا ارائه شد. ران ریوست (Ron Rivest)، آدی شمیر (Adi Shamir) و یائل تامان (Yael Tauman) این روش جدید رمزنگاری را معرفی کردند. در واقع امضاهای حلقوی پایه و اساس سازوکار تراکنشهای مونرو پس از مخابره از سوی کیف پولها است.
استفاده اصلی از مونرو به خاطر آدرسهای مخفی و پیگیر گریز بودن تراکنشها است. این ویژگی از دیده شدن عمومی فرستنده و گیرنده جلوگیری میکند یا به طور انتخابی با استفاده از سیستم کلید عمومی/کلید خصوصی تعبیه شده جداگانه به آنها این قابلیت را میدهد که چه کسانی قادر به مشاهده فرستنده و گیرنده باشند.
سایز بلاکهای مونرو (Block size) متغیر است و این موجب انعطاف پذیری در مدیریت دادهها و مقیاسپذیری مونرو شده است. دلیل این نیز بیشتر به خاطر ساختار پروتکل مونرو است؛ چرا که برای محرمانگی، نیازمند دادهها و رمزنگاریهای بیشتری پیرامون هر تراکنش است.
مونرو برای محافظت از فرستنده و گیرنده در برابر شنود، از تراکنشهای محرمانه حلقوی ( ring confidential transactions) و همچنین آدرسهای مخفی (stealth addresses) استفاده میکند.
برای درک امضاهای حلقوی و اینکه چگونه به محرمانگی فرستنده کمک میکنند، به این مثال توجه کنید.
زمانی که برای یک نفر چک مینویسید، برای اینکه چک معتبر باشد باید آن را امضا کنید. هر چند هر کس که این چک را ببیند و امضای شما را بشناسد، در نهایت میفهمد که این چک به دست شما نوشته شده است. از جنبه دیگری به موضوع نگاه کنیم.
فرض کنید ۴ نفر را به طور تصادفی از خیابان انتخاب میکنید. امضای خود را با امضای این ۴ نفر ترکیب میکنید تا یک امضای منحصربفرد ایجاد کنید. هیچکس نخواهد فهمید که آیا این امضا واقعا متعلق به شماست یا نه.
در واقع روش کار امضاهای حلقوی نیز تقریباً به همین صورت است.
این موضوع را با ذکر مثالی ساده در ارز دیجیتال مونرو بررسی کنیم.
فرض کنید آلیس باید ۱۰۰۰ مونرو (XMR) به باب بفرستد. سیستم چگونه هویت آلیس را مخفی نگه میدارد؟
اول از همه آلیس باید سایز حلقه (ring size) خود را تعیین کند. سایز حلقه در واقع آوتپوتهای (Output) تصادفی هستند که از بلاک چین گرفته شدهاند و برابر با مقدار خروجی انتخاب شده توسط آلیس هستند که در این مثال برابر با ۱۰۰۰ مونرو است. هر چه سایز حلقه بزرگتر باشد، تراکنش بزرگتر میشود و به تبع آن کارمزدش نیز افزایش مییابد. آلیس این خروجیها را با کلید پرداخت خصوصی (private spend key) خود امضا میکند و تراکنش را به بلاک چین میفرستد.
نکته دیگری که وجود دارد این است که آلیس به گرفتن اجازه مالکین تراکنشهای قبلی برای استفاده از خروجیها نیازی ندارد.
فرض کنید که آلیس سایز حلقه را ۴ انتخاب کرده است. در این صورت ۴ آوتپوت (Output) مختلف با تراکنش آلیس ادغام میشوند و این کار را برای شخص ثالثی که میخواهد تراکنش آلیس را تشخیص دهد، سخت میکند. گیرنده تراکنش نیز با استفاده از کلید مخصوصی که در اختیار دارد، تراکنش مربوطه را بین تمامی تراکنشها تشخیص میدهد.
می توان از کیف پول های سخت و یا نرم برای نگهداری مونرو استفاده نمود. همیشه قبل از استفاده از کیف پول های نرم از امنیت کیف پول کاملا مطمئن باشید و دستورالعمل های حفاظتی را حتما جدی بگیرید. همیشه هکر ها در کمین هستند.
براحتی میتوان این ارز دیجیتال محبوب را در ایران با کارت های بانکی از صرافی های معتبر بعد از احراز هویت و ایجاد حساب کاربری ، خریداری کنید.
برچسب های مهم